Śpiewnik Parafialny

Adwent

Pieśni tradycyjne

Archanioł Boży Gabryjel

17--24.XII

Archanioł Boży Gabryjel, posłan do Panny Maryjej.
Z majestatu Trójcy Świętej, tak sprawował poselstwo k'Niej:
"Zdrowaś Mario, łaskiś pełna, Pan jest z Tobą, to rzecz pewna."
Panna się wielce zdumiała z poselstwa, które słyszała.
Pokorniuchno się skłoniła jako Panna świątobliwa;
Zasmuciła się z tej mowy, nic nie rzekła Aniołowi.
Ale poseł z wysokości, napełnion Boskiej mądrości,
Rzekł Jej: " Nie bój się Maryja, najszczęśliwszaś panno miła,
Nalazłaś łaskę u Pana, oto poczniesz Jego Syna."
"Jezus nazwiesz Imię Jego, będzie Synem Najwyższego;
Wielki z strony człowieczeństwa, a niezmierny z strony Bóstwa,
Wieczny Syn Ojca wiecznego, Zbawiciel świata całego".
Bogu Ojcu wszechmocnemu, Synowi Jego miłemu
I Duchowi Najświętszemu, Bogu w Trójcy jedynemu,
Dziękujmy w uniżoności za ten cud Jego miłości.
T: XVII w.
M: Mioduszewski 1838

Czekam na Ciebie

Czekam na Ciebie, Jezu mój mały,
ciche błagania ku niebu ślę.
Twojego przyjścia czeka świat cały,
sercem gorącym przyzywam Cię.
Spójrz, tęskniony na tej ziemi,
przybądź, Jezu, pociesz nas!
Szczerze kochać Cię będziemy,
przyjdź, o Jezu, bo już czas !
Usłysz Maryjo głos Twoich dzieci,
Tyś naszą Matką na każdy dzień.
O daj nam Słońce, które rozświeci
grzechu i błędu straszliwy cień.
Spójrz, tęskniony na tej ziemi,
daj nam Zbawcę Dziecię Twe.
My dla Niego żyć pragniemy,
Jemu damy serca swe. T i M: Z.Piasecki

Głos wdzięczny z nieba wychodzi

Głos wdzięczny z nieba wychodzi -- Gwiazdę nam nową wywodzi,
Która rozświeca ciemności, -- I odkrywa nasze złości.
Z różdżki Jesse kwiat zakwita, -- Który zbawieniem świat wita:
Pan Bóg zesłał Syna Swego, -- Przed wieki narodzonego.
Ojcowie tego czekali, -- Prorocy przepowiadali,
Żeby się Bóg Światu miał zjawić, -- Od śmierci człeka wybawić.
Wnet Anioł Pannie zwiastował, -- O czym Prorok prorokował,
Iż miał powstać Syn zacnego, -- Plemienia Dawidowego.
Weselcie się ziemskie strony! -- Opuściwszy niebios trony,
Bóg idzie na te niskości, -- Z niewymownej Swej litośc1.
Weselcie się wszyscy Święci, -- I wy ludzie smutkiem zdjęci,
Idzie na świat Odkupiciel, -- Strapionych wszystkich Zbawiciel.
T: Hymn brewiarzowy,
tłum. XVII w.
M: gregoriańska

Gotujmy drogę Panu

Przybądź Panie, bo czekamy, Twego przyjścia wyglądamy,
Bo źle nam żyć bez Ciebie.
ref:
Gotujmy drogę Panu, prostujmy ścieżki Jego,
Przemieńmy swoje życie, odwróćmy się od złego.
Noc minęła, dzień jest blisko, w jasnym świetle czyńmy wszystko.
Ze snu już powstać pora.
Pan jest blisko między nami, w tłumie ludzi gdzieś wmieszany.
Czy umiem Go zobaczyć?
Pan jest blisko i też czeka, czy przyjść może do człowieka.
Czy kocham Go prawdziwie?

Mądrości, która

MĄDROŚCI, która z ust Bożych wypływasz,
Wszystko urządzasz, zwesząd cel dobywasz;
Przybądź i naucz nas dróg roztropności, wieczna Mądrości.
O ADONAI! Wodzu Izraela,
Coś go wybawił z rąk nieprzyjaciela,
Przybądź upadłym pod ciężkim brzemieniem, z silnym ramieniem!
KORZENIU JESSE! Tyś chorągwią ludów,
Zamilkną króle na widok Twych cudów;
Przybądź i pospiesz, użal się złej doli, wybaw z niewoli!
KLUCZU Dawidów! Izraela Boże,
Co Ty otworzysz nikt zamknąć nie może;
Przybądź, a wywiedź mocą Twej prawicy więźniów z ciemnicy!
O WSHODZIE ranny! Światło wiekuiste,
Sprawiedliwości słońce promieniste,
Przybądź i oświeć w ciemnościach siedzące nędznych tysiące!
KRÓLU NARODÓW! Tyś ich upragnieniem,
Tyś jest węgielnym jedności kamieniem;
Przybądź, niech człowiek przez Ciebie stworzony, będzie zbawiony!
EMANUELU! Królu! Prawodawco,
Oczekiwanie narodów i Zbawco;
Przybądź i nasze wysłuchaj wołanie, Boże nasz Panie!
T: liturgiczny
M: Mioduszewski 1841
Od IX wieku dla drugiej części Adwentu charakterystyczne były tzw.
antyfony "O" (antiphonae maiores) -- każda z nich zaczynała się od
litery "O": O Sapientia, O Adonai, O Radix Jesse, O Clavis David,
O Oriens, O Rex gentium, O Emmanuel.
Antyfony te w tłumaczeniu polskim stanowią siedem kolejnych zwrotek
tej pieśni. Treść ich obrazuje tęsknotę szlachetnych Izraelitów za
Mesjaszem. Stosowane były pierwotnie jako antyfony do Magnificat w
nieszporach brewiarzowych. W odnowionej liturgii mają swoje tradycyjne
miejsce. Ponadto zostały one włączone do Mszy św. jako wersety w Alleluja
przed Ewangelią w dniach 17-23 grudnia.

Niebiosa rosę

Nie bądź zagniewany, o Panie, nie pomnij dłużej nieprawości naszych.
Wszkże Tyś Ojcem naszym, a my dziełem rąk Twoich,
wejrzyj oto z miłosierdzia swego.
Pomóż nam być wiernym ludem Twoim,
byśmy Cię chwa lili jak ojcowie nasi.
Spójrz na udrękę ludu Twego i ześlij na ziemię Emmanuela.
Ześlij prawdę i mądrość, ześlij Moc z wysokości,
by nas uwolnić z ciężaru grzechu.
Wyciągnij prawicę Twej dobroci,
natchnij nas nadzieją miłosierdzia Twego.
T: Rorate caeli
tłum. ks. Zb. Piasecki
M: gregoriańska

Niebiosa rosę

Niebiosa, rosę spuśćcie nam z góry, Sprawiedliwego wylejcie chmury.
O, wstrzymaj, wstrzymaj, Twoje zagniewanie,
I grzechów naszych zapomnij,. już Panie.
Niebiosa, rosę spuśćcie nam z góry, Sprawiedliwego wylejcie chmury.
Grzech nas oszpecił i w nędznej postaci,
Stoim przed Tobą, jakby trędowac1.
Niebiosa, rosę spuśćcie nam z góry, Sprawiedliwego wylejcie chmury.
O, spojrzyj, spojrzyj na lud Twój znękany,
I ześlij Tego, co ma być zesłany.
Niebiosa, rosę spuście nam z góry, Sprawiedliwego wylejcie chmury.
Pociesz się ludu, pociesz w tej niedoli,
Już się przybliża kres twojej niewol1.
Niebiosa, rosę, spuśćcie nam z góry, Sprawiedliwego wylejcie chmury.
Roztwórz się, ziemio i z łona Twojego,
Wydaj nam, wydaj już Zbawcę naszego.
T i M: Klonowski 1867

Oto Pan Bóg przyjdzie

T: liturgiczny

M: Siedlecki 1928

Oto Pan przybywa

ref:
Oto Pan przybywa,
prostujcie drogi swego życia!

Pośpiesz nam Boże z pomocą, wyzwól nas z pęt grzechów naszych.
Pośpiesz, a dłużej nie zwlekaj,
wzbudź w nas potęgę swą na nowo!
O Boże, tchnij nowe życie i okaż swe miłosierdzie
Ciebie czekamy z tęsknotą
Obiecanego Zbawiciela.
Oto nadchodzi nasz Zbawca, aby panować nad nami.
Mocą swej wielkiej ofiary
On zgładzi grzechy całej ziemi.
Ukaż nam blask Twojej drogi, którą do ciebie idziemy.
Prawdy światłości nas oświeć,
byśmy zdążali do Królestwa.
T i M: ks. W. Kądziela

Przyjdź do nas

Przyjdź do nas, przyjdź, Panie Jezu! Amen.
Przyjdź do nas, przyjdź, wszyscy Cię czekamy.
Marana tha! Przyjdź Panie, przyjdź!
Wśród walk i zdrad obdarz nas pokojem.
Przemień ten świat. Przyjdź Królestwo Twoje.
Marana tha! Przyjdź Panie, przyjdź!
Przyjdź Panie nasz, Tobie służyć chemy,
Niech wola Twa spełni się na ziemi.
Marana tha! Przyjdź Panie, przyjdź!
T i M: ks. S. Ziemiański

Po upadku człowieka grzesznego

Po upadku człowieka grzesznego użalił się Pan stworzenia swego:
zesłał na świat Archanioła cnego.
"Idź do Panny, imię Jej Maryja, spraw poselstwo: Zdrowaś, łaski pełna,
Pan jest z Tobą, nie bądźże troskliwa".
Panna natenczas psałterz czytała, gdy pozdrowienie to usłyszała;
na słowa się anielskie zdumiała.
Archanioł, widząc Pannę troskliwą, jął Ją cieszyć mową łagodliwą:
"Panno nie lękaj się, Pan jest z Tobą".
"Nalazłaś łaskę u Pana swego, Ty się masz stać matką Syna Jego,
Ta jest wola Boga wszechmocnego."
O Panno, gdyżeś takowej mocy, wołamy k'Tobie we dnie i w nocy:
Raczże nam być grzesznym ku pomocy;
Byśmy, Panno, przez Twe przyczynienie
mieli tu swych grzechów odpuszczenie, T: XVII w.
a potem wiekuiste zbawienie. M: Siedlecki 1928

Raduj się ziemio

Raduj się ziemio! Gość z nieba przychodzi!
Co Boga z ludem, lud z Bogiem pogodzi:
synów Adama z czartowskiej niewoli, wyrwie, wyzwoli.
Raduj się ziemio, śpiewaj z Aniołami,
wychwalaj Boga, ciesz się z niebianami;
już nie podnóżkiem jesteś Najwyższego, lecz tronem Jego.
Raduj się ziemio, oto światło wschodzi,
które każdego, co na świat przychodzi,
blaskiem oświeca, a wnet znikną wszędy ciemności i błędy.
Raduj się ziemio, masz Króla u siebie,
Pana, co włada na ziemi i w niebie;
Królestwo Jego końca mieć nie będzie, gdy tron posiądzie.
Raduj się ziemio, witaj tego Pana,
i ludy wszystkie zegnijcie kolana
bo wam przynosi przez swe narodzenie, wieczne zbawienie.
T i M: Mioduszewski 1841

Spuśćcie nam na ziemskie niwy

Spuśćcie nam na ziemskie niwy, Zbawcę z niebios obłoki.
Świat przez grzechy nieszczęśliwy, wołał z nocy głębokiej.
Gdy wśród przekleństwa od Boga, Czart panował śmierć i trwoga,
A ciężkie przewinienia, zamkły bramy zbawienia.
Ale Ojciec się zlitował, nad nędzną ludzi dolą.
Syn się chętnie ofiarował, by spełnił wieczną wolę.
Zaraz Gabriel zstępuje, i Maryi to zwiastuje,
I że z Ducha Świętego, pocznie Syna Bożego.
Panna przeczysta w pokorze, wyrokom się poddaje,
Iszczą się wyroki Boże, Słowo Ciałem się staje.
Ach, ciesz się, Adama plemię. Zbawiciel zejdzie na ziemię,
Drżyj piekło, On twe mocy, w wiecznej pogrąży nocy.
Oto się już głos rozchodzi, wstańcie, bracia, uśpieni!
Zbawienie nasze nadchodzi. Noc się w jasny dzień mieni.
Precz odtąd dzieła niecnoty, wylęgnione wśród ciemnoty,
Niech każdy z nas w przyszłości; zbroję wdzieje światłości.
Zbawco świata! Szczerze chcemy pełnić te powinności
Złącz się z nami, niech będziemy Twymi dziećmi w szczerości!
Wlej, o Jezu miłościwy, w duszę mą pokój prawdziwy!
Posiądź i serce moje, wszak jestem dziecię Twoje.T: XVII w.

Stworzycielu gwiazd świecących

Stworzycielu gwiazd świecących, wieczne światło nas wierzących,
Zbawicielu wszystkich ludzi, niech Cię głos pokornych wzbudzi.
Ty żałując świata wszego, śmiertelnie zachorzałego,
przyniosłeś lekarstwo drogie, leczyć grzesznym rany srogie.
Już się miał świat ku zmrokowi, gdyś rówien Oblubieńcowi,
wyszedł jako zdrój z krynicy, z Matki, Przeczystej Dziewicy.
Prosim, Panie litościwy, przyszły Sędzio sprawiedliwy,
broń nas, dokąd czas jest tego, od szatana zdradliwego.
Chwała Ojcu Przedwiecznemu i Synowi Mu równemu,
i z Duchem Świętym społecznie, niechaj nie ustanie wiecznie.
T: Hymn brewiarzowy

Pieśni nowe

Adwentowa litania

Są dusze niespokojne, gdzie ponad wiarę żyje strach.
Są myśli w wiecznej wojnie, bo cenę życia zmienił świat.
Są serca a mgle rozpaczy, choć żyją kilkanaście lat
I dłonie są bez pracy związane twardym cieniem krat.
ref:
Ty przyjdź!
Zobacz, Panie, co zrobił szatan.
Niechże nam duszy z piekłem nie swata.
Panie przyjdź, Marana tha!
Chryste przyjdź!
Jest życie już bez wspomnień, bo zdławił przeszłość zdrady skrzep.
I ciała są bezwolne, gdy je omamił zmysłów szept.
Z sufitem jest rozmowa, gdy miłość spływa z życia krą.
Obietnic też są słowa podszyte dobrych zysków grą.
Są matki już bez dzieci, choć płaczu ich nie słyszał świt.
I słońce też nie świeci, bo niebo zakrył smutku dym.
Marzenia są bez skrzydeł, jak ślepe krety drążą sny.
Jest ścieżka pełna sideł, co biegnie aż do kresu dni.

Maraha tha

ref:
Marana tha -- przyjdź Jezu Panie
W swej chwale do nas zejdź
Marana tha -- usłysz wołanie
Gdy się wypełnią wieki

Jak rosy chłód na spragniony grund
Jak dobry chleb na głodego dłoń
W Kościele Twym, gdzie dajesz się nam
Przez Ciała, Krwi tajemniczą moc
Gdy miłość swą okażemy wkrąg
Przychodzisz już dziś na ziemię swą
W Dziecięciu Ty objawiasz się nam
Przez wichru szum dajesz poznać się
Jak nagły błysk z zachodu na wschód
Jak sęp co na zdobycz spada swą

Nasz Pan

Niebiosa

ref:
Niebiosa, deszcz z góry spuście,
O chmury, Świętego ześlijcie,
O ziemio, otwórz się ziemio i Zbawiciela nam daj.

Jesteśmy pustynią, jesteśmy spiekotą --- Marana tha...
Jesteśmy wiatrem, nikt nas nie słyszy --- Marana tha...
Jesteśmy mrokiem, nikt nie prowadzi --- Marana tha...
Jesteśmy spętani, nikt nie uwalnia --- Marana tha...
Jesteśmy zimnem, nikt nie ogrzewa --- Marana tha...
Jesteśmy głodem, nikt nas nie karmi --- Marana tha...
Jesteśmy płaczem, nikt nas nie koi --- Marana tha...
Jesteśmy bólem, nikt nie uleczy --- Marana tha...

Pozdrowiona bądź

17--24.XII

Do Nazaretu, gdzie Jej dom z obłoków przybył Boży Gość
I przed Maryją kłania się Boży posłaniec Gabriel:
ref:
Pozdrowiona bądź, Ciebie dzisiaj prosi Bóg,
Zechciej Matką Jego być, Jezusowi daj swój dom.
( ... Jemu daj swój dom )
Maryja rzekła w sercu swym: "niech wola Pana spełni się".
I pośród ludzi dzięki Niej zamieszkał Jezus -- Boży Syn.
Elżbieta kornie kłania się z radością wita krewną swą:
"Ty, co Mesjasza niesiesz nam, błogosławioną zawsze bądź"
Od tamtej chwili aż do dziś maluczkim Pan objawia się
I przez Maryję w życie twe Zbawiciel wkroczyć pragnie znów.

Świat na Ciebie czeka

ref:
Świat na Ciebie czeka, Panie
Jak na sen zmęczony dzień
Tak jak miłość na spotkanie
Jak na deszcze kwiatów cień.

To jest nasze radosne czekanie, choć fioletem zasnute są dni.
Teraz Gabriel, Nazaret i Maria, a w Betlejem ta noc jeszcze śni.
Oto idzie silniejszy ode mnie, że sandałów niegodnym Mu nieść.
I w te dni, co nam płyną po kropli wleje życia nowego treść.

Słuchaj Izraelu

Wróć tu, Panie wróć na ziemię

Panie --- ja oddaję Tobie myśli me
Usłysz me wołanie --- i bardzo proszę przyjmij je
Z grzechu wyjść dopomóż --- nie zostaw nas w niewoli zła
Siłę daj --- pomóż nam
Odmień świat --- i naucz kochać nas
Jak Ty wciąż --- kochasz grzeszne dzieci Swe
Boże --- jak bardzo ufam słowom Twym
Szukam Twego głosu --- chcę zmienić myśl i wiarę w czyn
Przyjdź ja Ciebie pragnę --- i oddąd cały jestem Twój
W sercu mym --- w mym na wieki
Mieszkasz Ty --- Twą chwałę głosić chcę
Wszystkim Im --- Z Tobą nigdy nie zginę

Zwiastowanie

17--24.XII

O, Mario, czemu pobladłaś
Tyś można jak inna żadna
Bo poczniesz Króla nad Króle,
A nazwą Go Emmanuel
ref:
Nie trwóż się, Mario -- Lilijo,
Dzieciątko święte powijesz
Siankiem Mu żłóbek wyścielesz
Nim błyśnie gwiazda w Betlejem.
Radować wszyscy się będą
Muzyką chwalić, kolędą
Bić będą niskie pokłony
Przed Twoim Jednorodzonym,
Jednorodzonym ...
Nadzieje ludów spełnione,
Bo ciałem stanie się Słowo
Niech będzie błogosławiony
Żywota Twojego owoc.

Wróć