Polscy męczennicy pomordowani w Katyniu

Katyń. Miejsce to formalnie nie jest miejscem zbrodni radzieckiej, jednak właśnie w tym miejscu znajdował się obóz, w którym do początku 1940 roku przetrzymywani byli oficerowie Wojska Polskiego, Straży Granicznej, funkcjonariusze Policji Państwowej, księża - słowem każdy kto mógł choćby potencjalnie zagrozić wkraczającym na ziemie polskie wojskom Związku Radzieckiego.

Historia tego miejsca jest bardzo prosta, zaczyna się rano 17 września 1939 roku kiedy to wojska radzieckie wkraczają na nasze terytorium - rzekomo celem ochrony swoich obywateli. Warto zwrócić uwagę, że polski rząd opuścił Polskę dopiero wieczorem tego samego dnia, kiedy już nawet ze strony swojego Wschodniego Sąsiada nie mógł oczekiwać wsparcia, a istnienie paktu Ribbentrop-Mołotow zostało ujawnione światu dużo później.

W zaistniałej sytuacji, naczelne dowództwo Wojska Polskiego nakazało nie podejmować walki z wkraczającymi wojskami Radzieckimi, ale również nie składać broni. Niemniej jednak, armia rosyjska słynąca raczej z ilości niż jakości, zdołała zdominować Wojska Polskie. Radziecka armia najeźdźcza, podobnie jak hitlerowcy, zaczęła od aresztowania kadry wojskowej, kadry straży granicznej oraz inteligencji. Wszyscy oni zgromadzeni zostali w celowo wybudowanym obozie koncentracyjnym w okolicach Katynia. W sumie, w obozie zostało zgromadzonych około 15 tysięcy osób. Warunki jakie tam panowały były typowe dla całego Związku Radzieckiego, wystarczy przypomnieć sobie "Archipelag Gułag" Sołżenicyna.

Kiedy w czerwcu 1941 roku wojska hitlerowskie przekroczyły granicę niemiecko-radziecką, ludność miejscowa witała je niczym wyzwolicieli, donosząc o różnych miejscach kaźni, w tym właśnie o Katyniu. Wojska hitlerowskie przeprowadziły wstępną ekshumację i stwierdziły, że faktyczna odpowiedzialność za tę zbrodnię musi spoczywać na Związku Radzieckim. ZSRR zdecydowanie odcięły się od niej i obarczyły winą Niemcy Hitlerowskie. Niemcy zorganizowały wizytę międzynarodowej komisji, która mogłaby w obiektywny sposób określić sprawcę zbrodni - wynikiem było wskazanie jako sprawcy ZSRR.

Sprawa tzw. zbrodni Katyńskiej była żywa również w momencie tworzenia Armii przez Gen. Sikorskiego, jednak zaniechano jakichkolwiek działań, ponieważ istniało duże niebezpieczeństwo, że Stalin cofnie zgodę na wyjazd obywateli polskich z ZSRR.

W roku 1943 sytuacja na froncie wschodnim zaczęła się obracać przeciw III Rzeszy, wojska radzieckie zaczęły powoli ich wypierać. W momencie kiedy tereny te znalazły się znów w strefie wpływów radzieckich, zorganizowali oni pokazowy proces mający udowodnić, że jednak sprawcą zbrodni jest III Rzesza. W tej pokazówce nie uczesniczył nikt spoza ZSRR a jej wynik, jak łatwo przewidzieć, wskazywał na Niemców.

Obłuda jaką wykazali Rosjanie w dowodzeniu kłamstwa była prawie idealna, niemniej jednak, jak potem wielokrotnie wskazywano, przemilczano kilka bardzo ważnych faktów:

• wszyscy więźniowie byli w ubraniach zimowych, wyklucza to więc fakt jakoby Polaków zamordowali Niemcy, którzy na te tereny wkroczyli w lecie 1941 roku.
• wszystkie dokumenty jakie znaleziono przy zamordowanych jako ostatnią datę podawały przełom 1939/1940.
• sposób wymordowania, z punktu widzenia innych podobnych zbrodni, wskazywał na Rosjan i generalnie wykluczał Niemców
• wreszcie - Katyń okazał się tylko jednym wielu masowych grobów Polaków. Inne, np. Miednoje, to tereny, które nigdy nie znalazły się pod panowaniem niemieckim.
• i jako jeden z najważniejszych - z całej tej społeczności ocalała jedna osoba, ksiądz, naoczny świadek, jedyna osoba która naprawdę mogła wskazać sprawców (oprócz samych sprawców).

Ponad 50 lat po tym zdarzeniu, kiedy wszyscy poza przywódcami radzieckimi wiedzieli kto był faktycznym sprawcą zbrodni, za czasów odwilży i końca zimnej wojny, ZSRR oficjalnie przyznała się do tej zbrodni.

W naszym Sanktuarium znajduje się obraz Matki Bożej Kozielskiej wykonany na desce pochodzącej z cerkwii w Kozielsku, która była obozem polskich oficerów przed ich zamordowaniem w Katyniu. Obraz ten został poświęcony przez Ojca Św. Jana Pawła II.

Więcej o zbrodni Katyńskiej:
http://www.katyn.org.au/polish/katynpopolsku.html