Wspomnienie
Najświętszej Maryi Panny z Lourdes

11 lutego

Luty 2014
Ni Po Wt Sr Cz Pt So
       1
2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 

Od 11 lutego do 16 lipca 1858 roku Matka Boża ukazywała się osiemnaście razy skromnej dziewczynie Bernadecie Soubirous.

W roku 1858 Bernadeta miała lat 14. Była najstarszą córką rodziny Soubirous. Brakowało jej wszystkiego: pieniędzy, zdrowia, wykształcenia. Nie umiała ani czytać, ani pisać, często chorowała, nie chodziła do szkoły, nie przystąpiła nawet do Pierwszej Komunii św. Rodzice mogli jej dać jedynie wiarę, prostą i żywą. Ją właśnie, Swoją “najbiedniejszą córkę” wybrała Maryja dla przekazania ludziom orędzia.

Po raz pierwszy Bernadeta ujrzała Piękną Panią 11 lutego w okolicach groty, poniżej skały Massabielle. Tak to opisywała: « Kiedy podniosłam głowę w stronę groty, ujrzałam Panią ubraną na biało. Miała białą suknię, biały welon, w pasie błękitną szarfę i różę na każdym bucie – żółtą, w takim samym kolorze jak łańcuszek jej różańca. Trochę się wystraszyłam. Sądziłam, że to złudzenie. [..] Zrobiłam znak krzyża. Lęk, jaki odczuwałam zniknął. Uklękłam. Odmówiłam różaniec w obecności tej pięknej Pani. Zjawa przesuwała różańcowe paciorki, ale nie poruszała wargami. Kiedy skończyłam różaniec – nagle zniknęła.»

14 lutego, w niedzielę, Bernadeta powróciła do groty chcąc się przekonać, czy wizja nie była złudzeniem. Pani pojawiła się po odmówieniu pierwszej dziesiątki różańca. Bernadeta kropiła Ją wodą święconą chcąc Ją przepędzić, o ile nie pochodziłaby od Boga. «Im bardziej kropiłam Ją wodą święconą, tym bardziej się uśmiechała...»

18 lutego Matka Najświętsza poprosiła Bernadetę, aby przychodziła do groty przez 15 kolejnych dni. Poczatkowe objawienia były wypełnione kontemplacją i modlitwą. Potem Piękna Pani wzywała do modlitwy za grzeszników oraz do pokuty. Bernadeta otrzymała również trzy tajemnice, których nie wolno jej było nikomu powtórzyć.

25 lutego Matka Boża wskazała Bernadecie miejsce, w którym dziewczynka odnalazła źródło. Nigdy ono nie wyschło i stało się narzędziem licznych uzdrowień.

2 marca Bernadete otrzymała podwójną misję: powiedzieć kapłanom, żeby przyszli w procesji oraz wybudowali kaplicę. Ponieważ nie wiedziała, kim była ukazująca się jej Pani, proboszcz polecił, by o to pytała. Kiedy jednak dziewczynka stawiała pytanie, Pani, zamiast odpowiedzieć, uśmiechała się w milczeniu. Wyjawiła to dopiero 25 marca 1958 roku, w święto Zwiastowania Pańskiego, mówiąc, że jest Niepokalanym Poczęciem

Objawienia zostały zatwierdzone 18 stycznia 1862 przez biskupa diecezji Tarbes, J. E. Laurence’a, jako autentyczne i nie budzące wątpliwości. Wspomnienie tych objawień zostało wpisane do Kalendarza Rzymskiego w 1907 roku. Kanonizacja św. Bernadety odbyła się w 1933 r.