Czytania
w 26 Niedzielę Zwykłą
PIERWSZE CZYTANIE Z KSIĘGI PROROKA EZECHIELA:
Ez 18, 25-28 Bóg nie chce śmierci grzesznika.
To mówi Pan Bóg: «Wy mówicie: "Sposób postępowania Pana nie jest słuszny". Słuchaj jednakże, domu Izraela: Czy mój sposób postępowania jest niesłuszny, czy raczej wasze postępowanie jest przewrotne? Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił. A jeśli bezbożny odstąpi od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze». Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY: Ps 25(24), 4-5. 6-7. 8-9
REFREN: (por. 6) Wspomnij, o Panie, na swe miłosierdzie
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, * naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń, * Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, * na swoją miłość, która trwa od wieków. Nie pamiętaj mi grzechów i win mej młodości, + lecz o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, * ze względu na dobroć Twą, Panie.
Dobry jest Pan i prawy, * dlatego wskazuje drogę grzesznikom. Pomaga pokornym czynić dobrze, * uczy pokornych dróg swoich.
DRUGIE CZYTANIE DŁUŻSZE Z LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO FILIPIAN: Flp 2, 1-11
DRUGIE CZYTANIE KRÓTSZE: Flp 2, 1-5
Jezus Chrystus wzorem pokory.
Bracia: Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie, dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich. Niech was ożywia to dążenie, które było w Chrystusie Jezusie. Koniec krótszej perykopy. On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w tym co zewnętrzne uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca. Oto słowo Boże.
AKLAMACJA PRZED EWANGELIĄ: J 10, 27
Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.
EWANGELIA:
Mt 21, 28-32 Nawrócenie prowadzi do zbawienia.
Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: «Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: "Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy". Ten odpowiedział: "Idę, Panie", lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: "Nie chcę". Później jednak opamiętał się i poszedł. Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?» Mówią mu: «Ten drugi» Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć». Oto słowo Pańskie.